Een echtscheiding kan flink wat emoties bij de betrokkenen losmaken. Dat geldt eens temeer voor de kinderen die uit het huwelijk of het geregistreerde partnerschap zijn voortgekomen. Hoe gaan zij ermee om dat er opeens slechts een ouder aanwezig is als ze thuis zijn? En hoe kijken ze tegen de nieuwe bezoekregeling aan, waarbij ze weekendjes bij een papa of mama gaan logeren die opeens ergens anders woont?
Laat je kind gewoon kind zijn
Het is weliswaar goed om je kinderen bij het scheidingsproces te betrekken, maar houd er wel rekening mee dat ze zelf (in de meeste gevallen) nog geen volwassenen zijn. Betrek ze dus vooral niet bij volwassen zaken en laat een kind gewoon kind zijn. Het moet er ook niet op uitdraaien dat de kinderen hun gedrag aan gaan passen om hun ouders tevreden te stellen, omdat ze zich zorgen over hen maken. Dit soort aanpassend gedrag kan namelijk een belemmering in hun persoonlijke groei opleveren, wat op latere leeftijd mogelijk zelfs psychische problemen tot gevolg heeft.
Vertoon geen slachtoffergedrag
Als je vanwege je scheiding verdrietig bent, dan mag je dat natuurlijk wel gewoon laten blijken. Maar blijf tegenover je kinderen niet lang in je verdriet hangen. Probeer je treurige gevoel tijdelijk een plekje te geven en verwerk je emoties verder op het moment dat je kinderen niet bij je in de buurt zijn. Laat zien, dat je – ondanks de vervelende situatie waarin je je bevindt – een sterke vader of moeder bent voor je kinderen.
Geef je kind liefde, warmte, begrip en respect
De kans is groot dat je kind nog nooit eerder een scheiding heeft meegemaakt. Hij of zij weet dan ook niet goed hoe hij met deze situatie om moet gaan en wat voor gevoelens daarbij passen. Neem tijdens het scheidingsproces serieus de tijd voor je kind door het een extra portie warmte en liefde te geven. Praat op een respectvolle manier met hem of haar en toen begrip voor zijn of haar gevoelens. Probeer je zo goed mogelijk in te leven in de situatie van je kind.
Praat niet negatief over de andere ouder
Ondanks de scheiding waarin jullie je bevinden, is de kans levensgroot dat je kind nog steeds gewoon zielsveel van zowel z’n papa als z’n mama houdt. Door negatief over de andere ouder te praten bezorg je je kind dan ook een erg vervelend gevoel. Het zal je woorden in dat geval hoogstwaarschijnlijk als een persoonlijke afwijzing interpreteren.
Vertoon geen compensatiegedrag
Blijf gewoon dezelfde ouder die je altijd voor het kind bent geweest. Koop dus niet opeens overdreven dure cadeaus en ga niet overmatig gezellig zitten te doen als het kind tijdens en na de scheiding bij je in huis is. Geef in plaats daarvan vertrouwde zekerheid en houvast. Daar hecht je kind uiteindelijk veel meer waarde aan.